Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Je deur
Je deur
We praten nu al dagen niet
het stijgt langzaam naar mijn hoofd
de frustratie is nu echt heel groot
soms loop ik langs je deur
en weet ik dat je binnenzit
ik zwijg en ik denk
aan de momenten die we samen hadden
je deur is nu symbool
voor de leegte die er rest
je deur is nu symbool
voor alles wat ik heb verpest
Reacties op dit gedicht
Papendrechter vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Omni Allumini
:
Maandag, mei 25, 2009 23:20
fijne tekst!
Lion10cc
:
Maandag, mei 25, 2009 22:56
mooi een beetje apart met verassend slot
Over dit gedicht
Auteur:
Papendrechter
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
25 mei 2009
Thema's:
[Eenzaamheid]
[Bewondering]
[obsessie]