Woeste boeren
Eeuwen lang,
Hebben ze ons gevoed.
Ze ploegden en zwoegden opdat
moeder aarde zou geven.
En wij,
Wij leefden verder.
Hoefden niet meer te jagen,
Zaden verzamelen of
Rond te trekken
Om te overleven.
We vonden koeien, schapen geiten gewillig
Om ons te dienen.
Kippen lieten wij eieren schenken.
Wij namen.
Nemen alles.
Al zo lang dat we zijn vergeten
Hoe het begon.
Nooit hoor je de dieren klagen.
Ja, de mens die klaagt.
Over prijzen, geld en meer.
Nu gaan de boeren te keer.
Doet dat ons verwonderen?
De boeren moeten wel donderen.
Wij gaan al veel te lang, veel te ver.
Decennia lang.
De boeren nemen het op.
Voor de dieren,
Voor het land.
Voor de planten.
Zij weten.
Worden ruw vergeten.
Al decennia lang.
Dendert een vrije markt over hun ruggen.
En verspreidt een geur van onrecht.
Nu stroomt het witte goud door de straten,
Want de boeren zijn woest.
En wij,
Wij danken ons leven aan al die boeren,
De dieren
En moeder aarde.
Al eeuwen lang.