Tijd om mijn verhaal te vertellen.
Alles al meegemaakt, denk je toch.
En dan weer een klap, tranen, woede, onmacht …
Gevuld met verdriet,
Wat gaat er in de toekomst nog komen …?

Dit, dat, zus en zo… Laat maar komen,
Want ik sta waar ik sta, blijf gaan.

Lijkt het goed te lopen, straaltje zon,
Weer een donkere wolk die het verpest,
Verliezen, pijn, ongeluk,
Rottige gedachtes, je lijkt de grip op je leven te verliezen,
Dan sluit ik mijn ogen toe en ga ik denken …

Denken.. Ik herpak me..
Denk aan de fijne dingen, mooie kleuren, liefde, vriendschap.
Denk aan de dingen die goed gaan, de dingen die me blij maken,
Denk aan een perfecte toekomst…

Diepe zucht, dan open ik mijn ogen weer,
Ik ben ik en ik blijf hoe ik ben,
Optimist, door het leven met een lach.
Traan hier, traan daar, en gaan met die hap,
Soms donderend als een wolk, razend als een tornado,
Kabbelend als een beekje, meelevend en zacht als een wolk.

Maar meestal stralend als de zon boven zee,
Dit mee gemaakt, dat overleefd,
Wat kan mij nu nog gebeuren?
Met al die tegenslagen krijg je mij niet mee.
Weer een diep dal, eeuwige zucht, veel tranen..
En dan ga ik weer denken..

Ik herpak me!
Sterk als staal, sta ik met beide benen op de grond,
Heus komt er weer een donderwolk langs,
Die pakken we mee en dan gaan we vrolijk verder,
Ik sta nu stevig in mijn schoenen,

Zo stevig, als ik nooit stond …