woelen
van avondlicht
tot ochtendlicht
rommelt het
in de lentelucht
lichtflitsen knallen
tussen wolken
en aarde
bomen breken
kogels koud en rond
rollen over tegels
bakken vol met water
gutst over het groene veld
al het geregelde wordt
ontregeld, bomen uit de rij
bladeren takken glas
alles vliegt even mee
nadat het woeste donkere
is geweken komt zij schuchter
om de hoek kijken, mag ik
nu weer schitterend drogen?
26MEI2009 2005
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wileo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||