Een ranzige lucht van zuurkool dringt mijn neus binnen,
samen met die walm van speklappen en vette jus.
Ik zie het dampend op de tafel staan,
maar waar moet ik in godsnaam beginnen?
De week erna, weer hetzelfde liedje,
maar dan zie ik de spruiten in de pan.
Mijn moeder vind me maar een mietje,
en kijkt me vervolgens dreigend aan.
En tja, wat moet je dan?
Later is het tijd voor patat,
maar na een frikandel, en nog een portie,
ben ik voor even wel weer zat.
Doe mij dan toch maar die zuurkool,
of boerenkool misschien.
Eigenlijk is het best wel lekker,
zul je later dan toch zien.