"De terugreis..."
Wit dons dtippelt de azuurblauwe hemel
Tientallen kleuren breken het fluwele groen
Vermoeid gluur ik naar alles wat voorbij gaat
en even vergeet ik wat ik thuis nog moet doen
Talloze wegen leiden de namen van steden
in een eindeloze dans van asfalt en steen
Dankzij afwisseling van het passerende landschap
lijkt verveling verdreven door alles om me heen
Storende mensen onderbreken mijn schrijven
in een mompelende meute die komt en weer gaat
Ik bundel mijn krachten voor een blik op mijn horloge
De avond is jong...voor mij is het laat
Vermoeidheid beëindigt, als de trein stopt met rijden,
het bruisende enthousiasme waar de dag mee begon
Gebroken strompel ik naar de deur van de coupé
en glimlach bij een glimp van het gewenste station...