stroom naar nergens
en nu laat ik mij
meedeinen op de stroom
die nergens heenleidt of
naar iets dat niemand kent
en nu is het afgelopen
met richtingen en gedoe
zoals de kraai de knotwilg
slechts als rustplaats ziet
zo bezie ik de wereld
zonder acht te slaan
op stromingen en partijen
en stelsels of al die grenzen
zo het kind in het kikkerbad
dat voorzichtig een voeteke
snel terugtrekt toch te koud
zo is mij deze wereld
en we werken aan de zon
opdat het water zal verwarmen
en het voeteke zich behaagt
van het nog altijd wachtend kind
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Zondag, mei 31, 2009 09:26 |
| Prachtige woordkeuze Gerhardus, leest mooi Lentegroet, Hilly |
|
| hiljaa: | Zaterdag, mei 30, 2009 23:14 |
| mooi schrijven knufliefs--hiljaa-- |
|
| mucho: | Zaterdag, mei 30, 2009 21:56 |
| wat een zalig kabbelend bestaan. ik steek me voeten er even in. |
|
| verhavert: | Zaterdag, mei 30, 2009 21:50 |
| en zal het vinden ? prahtig dicht |
|
| Dwaallicht: | Zaterdag, mei 30, 2009 21:06 |
| Een pracht van een gedicht! Fijn pinksterweekend. Liefs Dina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gerhardus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2009 | ||
| Thema's: | ||