Verstilling.
Verstilling.
Zo ver ik blik is er de stilte
van deze morgen vol met zon.
Een knobbelzwaan deint op wat golven,
genietend zit ik op ’t balcon.
De bomen groenen onbeweeg’lijk
nu alle wind is weg gegaan,
de storm haar krachten heeft beëindigd
en regen ‘t voorwerk heeft gedaan.
Nog even rust, dan breekt het open
de drukte van 2e pinksterdag.
Toeren wij allen naar bestemming
die in de dag vrij open lag.
Wat heerlijk even dit genieten
alsof de wereld in haar tooi
slechts mij behoort in haar facetten
geniet ik van dit grootse mooi.
Dan komen er de dagjesmensen
en vult de dag zich ladend op.
Maar in de korte stilte periode
onthult de dag zich uit de dop.
th.
Reacties op dit gedicht
| arie: | Maandag, juni 01, 2009 12:03 |
| Heerlijk zoals je jouw vredig-gevoel beschrijft teun groet, arie |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, juni 01, 2009 10:53 |
| Het is alsof ik daar loop Teun en intussen genieten van de verstilling. Prachtig gedicht ! Zonnige dag met lieve groeten Anneke |
|
| verhavert: | Maandag, juni 01, 2009 10:26 |
| zo prachtig beschreven ik ging even met je mee liefs martine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||