Diep van binnen weet ik,
Het voelt fijn om verliefd te zijn
Maar ik wil niet meer, die pijn
Ik wil het niet meer
Want het doe me elke keer weer zo'n zeer
De pijn van god waar is ze,
De pijn van o, ik mis je
De pijn van, ik wil bij je zijn.
De pijn van, hoe en wat moet ik.
ik slik, en ik weet,
Mijn gevoel zal niet verdwijnen
Want telkens als ik denk het is voorbij,
Doet dat gevoel voor jou weer verschijnen.
Toen ik voor het eerst met je sprak,
Dat was het moment dat ik brak
Ik kom er niet vanaf
Het is zo maf,
Het duurt veel te lang
Omdat het toch niets worden kan.
Ik hou teveel van jou,
Met heel mijn hart
Al vanaf die eerste avond dat ik je voor het eerst zag.
De hele avond hebben we zitten lullen.
Dat moment zal mij bij blijven,
En dat wil ik nooit vergeten.
niet alleen die momenten,
maar nog meer die wij samen kennen,
zoals met die pan.
ik op de grond van schrik,
jij op de grond van het lachen.
toen zag ik voor het eerst wie jij echt was,
Wow, toen pas.
ik zag iemand, iemand speciaal,
iemand waarom ik nu zo baal.
iemand die ik niet kan en ook niet vergeten wil,
ik slaak een zucht,
in de verte is er iemand die kucht...
m'n muziek dreunt in m'n oren,
niets dat ik wil horen.
ik wil alleen maar jou
jij naast me,
jij bij me,
jij tegen me aan,
net als toen,
jij dicht tegen me aan.
voor altijd wou ik bij je blijven,
maar ik wist dat het niet kon,
een wolk kroop voor de zon.
ik verzonk in gedachten,
het was ook wel te verwachten.
iets opgeven wat zekerheid en vertrouwen bied,
zoiets doe je niet!
iets zekers inruilen, voor iets was onzeker was.
het was zeker het proberen waard,
ik hoop dat ik m ken, jou ware aard.
ik geef nogsteeds teveel om jou,
dat komt omdat ik nogsteeds teveel van je hou.