de Dood
~*~
En door het raampje scheen de z~(O)~n
het was van glas en lood
Het licht leidde het leven weg
naar het poortje van de dood
Haar lichaam lag daar heel verstild
er was onzichtbaar leven
Door stofjes in de zonnestraal
zag ik het...heel even
Een hart dat nooit meer kloppen zou
een mens dat nooit meer lacht
Cocon waaruit een vlinder komt
van ongekende pracht
~*~
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Maandag, januari 21, 2013 10:36 |
| wondermooi.. | |
| Elentir: | Vrijdag, april 12, 2002 21:15 |
| Mooie metafoor aan het einde. Poëtisch stoor ik me een beetje aan z~(O)~n, maar dat ik natuurlijk je eigen keuze. | |
| Laurens Windig: | Vrijdag, april 12, 2002 16:04 |
| Prachtig! | |
| Laurens Windig: | Vrijdag, april 12, 2002 16:03 |
| Hoe is het mogelijk free, en zonder weten dat we het van elkaar gelezen hebben! | |
| lejaeghere rudi: | Vrijdag, april 12, 2002 13:03 |
| Ik heb zojuist een mooie gelezen van Laurens, die ook over de dood ging. Een moeilijk onderwerp, pijnlijk, maar toch heel teder beschreven door jullie allebei. Groetjes, Rudi | |
| waterval: | Vrijdag, april 12, 2002 11:59 |
| en nu even door de tranen heen,.....om zoveel herkenning..... zij was hij..... maar het gevoel is hetzelfde...... |
|
| Peeters Veerle: | Vrijdag, april 12, 2002 10:01 |
| Heeeeeeeeel moooooooooooooooi !! Kreeg er de tranen van in mijn ogen, dacht intussen even aan mijn vader, klasse,xVeerlekenx |
|
| Hanneke Eirinn: | Vrijdag, april 12, 2002 09:40 |
| ook al zo droef...ligt t aan vandaag?? | |
Over dit gedicht
| Auteur: free | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2002 | ||
| Thema's: | ||