Als mijn overgrootmoeder ging rusten
zei ze altijd; ik ga een halfuurtje doodliggen
dan lag iedereen dubbel van het lachen
toen zij niet meer wakker werd
lag iedereen dubbel van het lachen
Champagne Supernova: | Woensdag, juni 17, 2009 13:22 |
erg mooi! | |
vivika: | Woensdag, juni 03, 2009 19:57 |
lachen en huilen liggen vaak dicht bij elkaar.. kan wel genant zijn he als je lacht terwijl je eigenlijk hoort te huilen? mooi gedaan liefs |
|
Quicksilver: | Woensdag, juni 03, 2009 15:29 |
Dat geeft je een dubbel gevoel!Mooi veelzeggend gedicht. Liefs,dicky |
|
Quicksilver: | Woensdag, juni 03, 2009 15:29 |
Dat geeft je een dubbel gevoel!Mooi veelzeggend gedicht. Liefs,dicky |
|
verhavert: | Woensdag, juni 03, 2009 14:05 |
een veelzeggende inhoud lief martine |
|
hiljaa: | Woensdag, juni 03, 2009 12:27 |
mijn moederke lachte nog de dag voor haar sterven..... zij was blij knufliefs--hiljaa-- |
|
Klaes: | Woensdag, juni 03, 2009 07:05 |
zo dubbel ja...... groets, |
|
Bengelmans: | Woensdag, juni 03, 2009 01:37 |
Hoe dubbel kan het zijn, deze regels zeggen heel veel. De iets oudere medemens kan soms moeiteloos spotten met de dood, terwijl het een schild is vanwege de angst dood te gaan. Al kan dat ook op jonge mensen van toepassing zijn :) Groet, Bengelmans |
|
maria : | Woensdag, juni 03, 2009 00:39 |
wow.... een meesterwerkje...;) liefs, maria |
|
wijnand.: | Woensdag, juni 03, 2009 00:32 |
knap graag gelezen | |
Auteur: Laurens Windig | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 03 juni 2009 | ||
Thema's: |