Ik huiver van die blauwe enveloppen
s’morgens in mijn brievenbus
die ik meteen in kasten weg wil stoppen
o, wat ik haat deze krengen
die me steeds weer willen jennen

Bel me kilometers scheel
echt dit wordt me toch te veel
herinneringen en dwangbevelen
rrrr ik kan ze soms wel kelen
onmogelijke cijfers en bedragen
formulieren die om moeilijkheden vragen

Als je opbelt na weer zo’n brief
vol toorn en verbeten ongerief
krijg je eerst een keusmenu
als gehaktballetjes bubbelend in de jus
veel te lang en veel te veel
mobiel betaal je je dus scheel

Na vijfentwintig minuten wachten
dan vragen ze je burgerservernummer
weet ik veel waar zit die nou
zoek me blauw naar brieven en bewijzen
bedragen die naar niets verwijzen
dan begin ik haast te krijsen
dan wordt de lijn verbroken
die jufrouw is maar weggedoken

Belasting is een zware last
voor mijn gevoelige dichtersgeest
mijn buurman is er reeds geweest
ze konden hem weken niet meer vinden
hij was al reeds aan het ontbinden
gestikt onder vrachten paparassen
terwijl hij zich juist wilde vergassen

Ik ga maar vast een vuurtje stoken
ze in ketels heet en gaar gaan koken
al hun aanslagen ambtenaren trouw
in vlammen in de grote schouw
ze houden toch zoveel van blauw ?
ze moeten het maar ondervinden
dan ga ik een rondedansje vieren
wapperend met hun formulieren
dan ga ik lekker tierelieren
als vroeger al die indianen
met veren rokjes van lianen
oehoe oehoe oehoe oehoe
beide hand voor mijn mond en hoe
rode oorlogskleuren op mijn huid

Mijn frustratie moet er uit !!



.