brand
Ik ben verdwaald
in het leven
en dan wandel ik alleen
want mijn denken is moe
het is koud op straat
ik kan nergens heen
niet meer weten waar ik ben
ik stak mezelf in de brand
voor het slapen gaan
toen kwamen de begeleiders
en doofden het vuur
gelijk weer op weg
naar die kille koude separeer
tranen die begonnen te stromen
ik ben ontzettend moe
en ik wandel maar alleen
terwijl de hulp klaar staat
in het leven
en dan wandel ik alleen
want mijn denken is moe
het is koud op straat
ik kan nergens heen
niet meer weten waar ik ben
ik stak mezelf in de brand
voor het slapen gaan
toen kwamen de begeleiders
en doofden het vuur
gelijk weer op weg
naar die kille koude separeer
tranen die begonnen te stromen
ik ben ontzettend moe
en ik wandel maar alleen
terwijl de hulp klaar staat
Reacties op dit gedicht
| tweety-ysje: | Zondag, juni 07, 2009 12:17 |
| heykes lieveke kom op niet opgeven hé! je zegt het zelf je wandeld alleen maar hebt hulp klaar staan! wel meis aanvaard ze ook kom op |
|
| _Lieverdje_: | Zaterdag, juni 06, 2009 14:34 |
| kop op he meid je bent beslist de moeite waard om te leven niet opgeven hoor blijven vechten hoe moeilijk soms ook liefs/knuffel |
|
| mucho: | Zaterdag, juni 06, 2009 12:43 |
| ja ho even ben je nou helemaal op een gegeven moment denk je toch EN NU DE KNOP OM!!! :S |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, juni 06, 2009 12:40 |
| joh.....we denken aan je hoor!!gr.janny | |
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||