kris kras neergesmeten tegen muren
- zo tussen drie en vijf in melkmaneschijn -
zijn alle fietsen gestorven; in deze
stilte valt reeds de morgen, een taxi
brengt de laatste liederen weg
al wordt hij niet daarmee bedoeld, liggen in een
vermolmde kist zeven wilde mandarijnen
te wachten, want eens komt de dag
- dat staat vast - dan
trekt hij jou die vreemde
hand onder de oksel uit en tast
onder de straatstenen met violette
tenen naar vuur, wijkt terug
op ’t vage spoor in eigen wankele
gang, in gepeins verzonken
zwarte poezen volgt hij
op de trappen in alle vroegte
drink uit frustratie ‘t meisje leeg.
sunset 08-06-2009
| hiljaa: | Maandag, juni 08, 2009 09:29 |
| puur schrijven knufliefs--hiljaa-- |
|
| Omni Allumini: | Maandag, juni 08, 2009 03:50 |
| ''nee hoor: je bent helemaal niet dik geworden'' hoe bedoel je?! ''nee niks hoor'' ik ruik iets.. (het zal niet he) sorry: wat zei je?! ''niks hoor'' OH.. NOU DAN!! | |
| Omni Allumini: | Maandag, juni 08, 2009 03:42 |
| ''wat hoor ik toch'' niks aan ''t handje! alles cool hier!! | |
| Omni Allumini: | Maandag, juni 08, 2009 03:38 |
| een negroide ''melkmeid'' zoiets?! geweldig contrast: jammer van de tekst alleen :) (grapje hoor: oooohhhhh wat ben ik toch een lolbroek: ha-ha-ha) ik kruip maar even door het luikje nu: hmmppffffff!! ''bliksem hagel regen'' (slechts enkelen die ''m vatten ook denk ik ''wat met t versmalde luikje ouwe'' hallo!!) HNNNTTTZZZZ.. HMMPPPFFFFF.. | |
| johandedichter: | Maandag, juni 08, 2009 01:19 |
| ik lees eerst ela daarna jouw gedicht ja jullie twee kunnen er wat van pure poezie sweat dreams johan |
|
| M-Rose: | Maandag, juni 08, 2009 00:43 |
| tja Ingo ''t is schitterende poezie door u beschreven die laatste strofe lijkt goed op het dagelijkse leven aan de kust waar gaat dat hier naartoe een mooie nacht toegewenst voor u met liefs marleen |
|
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||