Niet te geloven...
Niet te geloven…
sterf dan in onvervalst zelfbeklag
door nutteloosheid en kanonsschoten
verdwijn tot pulp en mest
uitgespogen
over grond en andere soorten
want je verwerkt de puurheid
van het ademen
tot flatulentie voor je breedbeeldscherm
en het rotgevoel als je naar
de lelijkheid van de jaren kijkt
op grond van bescherming
tegen jezelf
kan je best je herinneringen vermijden
en er een eind aan maken
het liefst nog voor de middag…
esteban 08 Juni 2009
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||