hemels als ze danst in alle eenzaamheid
ronde bewegingen doen haar zwaard glinsteren in het licht van één ster
haar witte kleed zwevend en dwarrelend tegen de duistere achtergrond van de nacht
je zal gelokt worden door de eeuwig stralende blik in haar ogen
met trage stappen nader je
en toch zal haar vlijmscherpe zwaard je treffen
het zwaard vol woorden zal je treffen in je hart
het zwaard vol daden zal je treffen in je ziel
je valt, en treurend knielt ze neer naast je lichaam
een zoute traan glijdt over haar wang en valt in de wonde
en terwijl ze in je ogen kijkt zal je sterven