Vervlogen....
Een prachtig uitzicht over de zee,
Een briesje neemt al mijn mooie dromen mee.
Zacht dromend kijk ik naar de horizon,
Denkend aan hoe onze liefde ooit begon.
Ik zie je op mijn netvlies staan,
Uit mijn oog rolt plots een traan,
Is het de wind of is het zand?
De tranen rollen op het strand.
Verdriet en pijn verzamelen zich tesamen,
Nooit zal ik me voor onze liefde schamen.
Ik heb je lief en weet jij mij,
Op het strand keert zich het tij.
Zo mooi,zo teder en doch zo echt,
Mijn liefde voor jou die is oprecht.
Je hoeft het me niet te vragen.....
Ik zal je voor altijd in mijn hart meedragen
Een briesje neemt al mijn mooie dromen mee.
Zacht dromend kijk ik naar de horizon,
Denkend aan hoe onze liefde ooit begon.
Ik zie je op mijn netvlies staan,
Uit mijn oog rolt plots een traan,
Is het de wind of is het zand?
De tranen rollen op het strand.
Verdriet en pijn verzamelen zich tesamen,
Nooit zal ik me voor onze liefde schamen.
Ik heb je lief en weet jij mij,
Op het strand keert zich het tij.
Zo mooi,zo teder en doch zo echt,
Mijn liefde voor jou die is oprecht.
Je hoeft het me niet te vragen.....
Ik zal je voor altijd in mijn hart meedragen
Reacties op dit gedicht
| karinvangelder: | Dinsdag, juni 09, 2009 17:19 |
| zoveel liefde ? dat moet mooi zijn Inepien het voelt warm ! liefs van mij , Karin |
|
| switi lobi: | Dinsdag, juni 09, 2009 16:52 |
| Wat een heerlijk liefdesgedicht :) Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Inepien | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 09 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||