Ik wil je zelfs niet ruiken
Nooit meer wil ik je zien, zelfs niet ruiken.
Verdriet en pijn dat is het enige wat je me doet.
Eenzame tranen bengelen over mijn wangen, en dat voor jou, je bent het niet eens waard.
Ik probeer je van mijn huid te wassen en uit mijn gedachten te spoelen maar, je klemt je vast en ik word er niet goed van, van je bedrog.
Want liegen en bedriegen dat is het enige wat je kan.
Ik haat mijzelf, hoe heb ik mij ooit zo kunnen vergissen.
Haat heeft de plaats van liefde overgenomen en ik wil nog 1 ding zeggen:
IK ZIT ER ABSOLUUT NIET MEE.
Verdriet en pijn dat is het enige wat je me doet.
Eenzame tranen bengelen over mijn wangen, en dat voor jou, je bent het niet eens waard.
Ik probeer je van mijn huid te wassen en uit mijn gedachten te spoelen maar, je klemt je vast en ik word er niet goed van, van je bedrog.
Want liegen en bedriegen dat is het enige wat je kan.
Ik haat mijzelf, hoe heb ik mij ooit zo kunnen vergissen.
Haat heeft de plaats van liefde overgenomen en ik wil nog 1 ding zeggen:
IK ZIT ER ABSOLUUT NIET MEE.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: merijn | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2002 | ||
| Thema's: | ||