je weet niks van mij , en dat zal altijd zo blijfen
elke dag zit er weer een nieuwe masker op me gezicht
je zult niks van me echte leven weten
elke keer als ik huil vertel ik een leugen ,
omdat het te moeilijk is om over de waarheid en de gevoelens te praten
soms praat ik er zo makkelijk over ,om over te komen als die stoere meid
en s,nacht huil ik in me bed en droom ik er over
hoe die personen mijn leven konden verwoesten
soms denk ik waarom ik me eigen niet van me leven kan beroven
is het dan zo moeilijk ? ik wou dat ik daar zo stoer in was