Trots

Trots

De verminking op mijn huid

lijkt ingespoten

maar is er in gebrand

met heet ijzer

op mijn huid

rook ik de schroeilucht

en kon het niet aanzien

wat het was

mijn blik afgewend

mouw er snel weer over

met tanden stevig op elkaar.

Het verbijten van pijn

de onwetendheid

het contrast

van opeens weer vrij zijn

zonder dat jij

besef hebt

dat mijn lichaam

in jouw handen lag

en ik blij mag zijn

dat ik geen wonden heb,

zelfs niet in mijn hart.

Geschreven door

Jasper de Jong

Reacties op dit gedicht

Jasper de Jong vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

saskia van dijk:	Donderdag, juni 11, 2009 21:03
En zo heeft iedereen z''n eigen gedachtes en meningen over t hebben of laten zetten van tatoeages... Liefs x

Over dit gedicht

Auteur: Jasper de Jong
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 11 juni 2009
Thema's: [Delen]