waar zij alleen was gelaten
misleid door de bedriegelijkheid van woorden
volhard in de leugen van een waarheid
zag ze de daden door de ogen van een blinde
tastend door de nacht waren de ogen
stilaan gaan wennen aan het donker
en vond zij een weg, maar
weliswaar niet de juiste.
de tijd had de wonden niet geheeld
maar leerde haar aanvaarden wat
het lot met zich mee had gebracht en
had de naïviteit van haar hart
met woord en daad ontkracht.
maar de waarheid was geschreven
tussen de regels, verborgen
achter een komma, verguld in een vraagteken,
onuitgesproken geschreven tussen de letters..
..ze was niet alleen, nooit geweest
het was de nauwlettende, maar resolute 'schijn'
de naakte waarheid heeft
zich voor haar ogen ontbloot
en de herwonnen liefde,
geworpen in elkanders schoot..
geschreven voor Jou..