Jij bent zo alleen...
Al je levensadem uit je weggeblust
weg zijn je verlangens
je gevoelens ow zo fijn
nooit geweten hebben
dat ik er ook altijd,
altijd voor jou zal zijn..
Al je levensadem uit je weggeblust
de zon die je nooit meer wakker kust
al die ellende en verdriet
als een zwarte schaduw om je heen
nooit weten bij wie te huilen
je bent zo verdomd alleen..
Reacties op dit gedicht
| Worteltje: | Maandag, september 22, 2003 11:35 |
| Treurig dichie, maar ik vind het mooi verwoord. Take Care 'Worteltje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *x~Tamara~x* | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2002 | ||
| Thema's: | ||