Zomerse Taferelen
Altijd is het zomer
De zon weerspiegelt
In het o zo rijke zoute water
En het schelle licht weerkaatst
In je bruine snoetje
Met je lippen o zo zoet
Ogen blauwer dan het water
En niks dat bloed
Volmaakte wereld
Om mij heen
Lief elfen gezang
Waar ik steeds naar verlang
De zon weerspiegelt
In het o zo rijke zoute water
En het schelle licht weerkaatst
In je bruine snoetje
Met je lippen o zo zoet
Ogen blauwer dan het water
En niks dat bloed
Volmaakte wereld
Om mij heen
Lief elfen gezang
Waar ik steeds naar verlang
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, juli 07, 2009 23:07 |
| heel mooi | |
| ela: | Zaterdag, juni 13, 2009 13:47 |
| Zelfs in de winter kan de zomer in je hoofd zitten. ela |
|
| lexx: | Zaterdag, juni 13, 2009 02:05 |
| en niks dat bloedt :) dat kan ik niet zo plaatsen. en niks dat snurkt, hikt, kankert, zweet, oprispt, blaart en beeft. bedoel je iets dergelijks? ja, vast wel. mooi gedaan. | |
| Innerchild: | Zaterdag, juni 13, 2009 00:48 |
| Heerlijk gedichtje ! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Joyce Walgers | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||