Dat
Dat zwevend zwerft, doch niet benijdt,
dat levend sterft vond ik apart.
Dat stervend zweeft, slecht begeleidt,
en ik die leef, gehuld in spijt
dat snijdt dwars door mijn zwarte hart.
Want zonder mijn vergulde last
verhoogt de kans op zomerzand.
Dan leeft dat zonder die ballast,
dan wordt de eer niet aangetast,
en naakt gemak stelt dat in staat te vluchten van het niemandsland.
dat levend sterft vond ik apart.
Dat stervend zweeft, slecht begeleidt,
en ik die leef, gehuld in spijt
dat snijdt dwars door mijn zwarte hart.
Want zonder mijn vergulde last
verhoogt de kans op zomerzand.
Dan leeft dat zonder die ballast,
dan wordt de eer niet aangetast,
en naakt gemak stelt dat in staat te vluchten van het niemandsland.
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Zondag, juni 14, 2009 06:16 |
| niemands land daar gaat ik eens naartoe op me dooie akkertje pik ik een graantje als een zwerver rust dit hart in woord ongeweten gaat alles op gedronken zwart |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pj | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||