'k nodig je uit
en bied je niets
want jij neemt
alles met je mee
- gekoesterd
nu je schaduw
en altijd het gedenken
aan jouw geur
schep ‘k ons een knop
te bloeien toon na toon
om in gemeenschap
’t lied te schrijven
- en in mijn nood
verlies ik vreugde
aan de mooiste fonkeling
verstrooi vruchtbare as
van ’t ogenblik:
hoe jij mijn hart lijmt
sunset 14-06-2009
| Froukje Vos: | Zondag, juni 14, 2009 17:35 |
| hoe jij je woorden schrijft, woord voor woord.. En dat ik je woorden gisteren mocht horen, blij je ontmoet te hebben. liefs Froukje |
|
| ela: | Zondag, juni 14, 2009 12:23 |
| Een woord dat vreugde schenk zweeft in het rond, het moet enkel op het juiste moment uitgesproken. ela |
|
| lonely 1: | Zondag, juni 14, 2009 11:24 |
| zoals altijd vind ik dit zo mooi, liefs en knuffel, hilde |
|
| Nummer 127 : | Zondag, juni 14, 2009 09:32 |
| wat een mooie ode :o Nr 127 |
|
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||