nog nooit zo rustig als die dag
nog nooit zo rustig
als die dag
dat ik aan de operatiekamer
wachtte op binnen gereden te worden
hoeveel jaar
is het al geleden
dat er een ontsteking
im mijn schouder werd weggesneden
een simpel gebaar
en de rustheid zelve
denkend aan woorden
die me moed gaven
waarom ik er nu ineens
aan terug denk
ik weet het niet
maar tranen springen in mijn ogen
bij die goedbedoelde woorden
na mijn operatie
Reacties op dit gedicht
| zomerkind: | Woensdag, juni 17, 2009 18:30 |
| nou meid geniet ervan en relax ok liefs eddie | |
| Gonny: | Woensdag, juni 17, 2009 14:15 |
| Goede middag Lieverd Ik denk ook weleens aan die ene operatie toen het verband eraf ging en ik mijn been zag met dat hele rekwerk erom . En aan de lieve troost die ik toen kreeg . Ook ik krijg nog weleens tranen in mijn ogen ervan. Ik geef je een warme knuff Liefs Gonny |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _Lieverdje_ |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||