Gekooid
zij zit
daar
stil
versteend
door
nachtelijk verlangen
een traan
ontsnapt
glinsterend
wit
gevolg van
intens verdriet
nu ligt zij
roerloos
ondood
leeft zij
in eeuwigheid
gekooid
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Lianne van Kesteren |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||