Ik ben bevreesd, over alles wat komen gaat
en alles wat is geweest
Ik ben een geschiedenisboek opengeslagen
Ik ben een waarzegger en ik ken alle vragen
Alles wat is geweest en gaat komen
Elke dag zie ik het in mijn dromen
Ik hoor gedachten van iedereen om me heen
sommige zo mooi en lief
andere vals en gemeen
Ik weet alles en hoef niets meer te leren
Niemand kan mijn gedachten keren
Ik ben een rots in het opkomende tij
erosie , als littekens in mijn gedachten
maakt mij vrij
ik leef maar de dag gaat mij voorbij;
en dan die mooie ingeving
die liefdevolle stem die fluistert in je oor
mijn angst maakt mij niet blij
het sluit mij op en consolideert
het is allemaal zo anders dan
eerder beweert
hoe kon ik ooit vergeten
dat iedereen de mooiste gift
ooit heeft verkregen
van het niet-weten