Na zilver.
terwijl mijn vingers met verdriet verkleven
zoeken mijn wallen naar lachrimpeltjes
trekken lijnen over jouw wangen heen
ik zie haar wel zitten, dat stille verdriet
het breekt als craquel onder het gewicht
want haar adem kan je nog breken
we gooien wat over en weer met suiker
kilo pakken, alsof het de hele wereld is
lijm de doeken rondom je gezicht vast
alsof het buiten houden van gisteren
je vandaag kan redden voor je gevoel
harteklop, harteklop ik waag het erop
door de dag heen gevlogen, verdwenen
jij ging nam haar mee, hier rest nog
een verloren gebed in gedachten
gouden dagen met diep zwarte randjes.
H.J.: | Zondag, juni 21, 2009 21:35 |
een verloren gebed in gedachten. je hebt talent meis,en eigenlijk snp ik niet dat ik jeniet eerder ben gaan lezen:) is niet jouw schuld hoor, meer mijn dwaasheid. liefs x |
|
ela: | Zaterdag, juni 20, 2009 14:41 |
Je geeft een antwoord op wat schrijven is. ela |
|
Jasper de Jong: | Zaterdag, juni 20, 2009 10:54 |
Intens. x | |
eye witness: | Zaterdag, juni 20, 2009 10:35 |
ben het geheel met Laurens eens!! |
|
isolina: | Zaterdag, juni 20, 2009 10:06 |
intens mooi, knuff maria (Isolina) | |
Laurens Windig: | Zaterdag, juni 20, 2009 10:00 |
Dit kan je alleen schrijven als je een talent bent! | |
Jannie Hoogendam: | Zaterdag, juni 20, 2009 09:25 |
Zo Marina, je bent aardig bezig; ik bedoel: zo''n apart gedicht in de vroege morgen... heel bijzonder liefs Jannie |
|
Ria Klein Herenbrink: | Zaterdag, juni 20, 2009 09:24 |
subliem dit gedicht ja echt geweldig beschreven mijn complimenten liefs Ria |
|
Marina van Vledder: | Zaterdag, juni 20, 2009 09:11 |
Volgens mij heeft Bart nu alles met een streepje erop verwijdert want mn e (die met streepje ja) verdwijnt spontaan.. fijn :) | |
hiljaa: | Zaterdag, juni 20, 2009 09:08 |
appart inens verwoording knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 20 juni 2009 | ||
Thema's: |