Het knaagt aan me,
Het dwaalt maar in me rond..
Er is geen bestaan, het is een maar illusie,
Dat bloed, dat m'n hart
door mij stuurt,
Is oneindig, maar kan het
net zo goed meteen begeven.
Er is niets om voor te leven,
En toch blijf ik doorgaan,
Waarom?
Moet het soms?

Gewoon,
Even wat doen om
mijn leven te verliezen,
Even maar,
En dan ben ik ervan af
van alles.
Gedaan..
Over..
(even dan toch)

Het is niet zo dat ik
Ongelukkig ben,
Ik verveel me gewoon,
Heel de tijd,
Het oneindig en voor eeuwig.
Ik snap het gewoon niet
Waarom ik hier ben
Nog ben.

Ik word gek van m'n gedachten,
Van anderen,
Van de dingen