Dingen zijn vaker zoals ze zijn
Maar niet zo worden gezien
Het licht openbaart zich vanzelf
Als je geest groeit en geanalyseerd word in jezelf
Zul je leren te bepalen en te bevrijden
Om jou kaf van het koren te scheiden
Vanaf de aarde tot aan de hemel te breken
Velen blijven daar steken
Zoals de schelpen die ons laten horen
Als de zee in onze oren
Luister naar die fluisteringen wat ze vragen
Niet alleen om jezelf te behagen
Pas als we de feiten accepteren
Dan pas kunnen we intens leren
Je hart word dan weer bevrijd
Dat je kijk op het leven tot ver reikt
als je niets vraagt maar bereid bent alleen te geven
geven om de pure vreugde van het leven
dan zal ze haar zuivere aroma geven.
Die waarheid wordt ons dan gegeven
Het licht openbaart zich vanzelf
Als je geest groeit en geanalyseerd word in jezelf
Zul je leren te bepalen en te bevrijden
Om jou kaf van het koren te scheiden
Vanaf de aarde tot aan de hemel te breken
Velen blijven daar steken
Zoals de schelpen die ons laten horen
Als de zee in onze oren
Luister naar die fluisteringen wat ze vragen
Niet alleen om jezelf te behagen
Pas als we de feiten accepteren
Dan pas kunnen we intens leren
Je hart word dan weer bevrijd
Dat je kijk op het leven tot ver reikt
als je niets vraagt maar bereid bent alleen te geven
geven om de pure vreugde van het leven
dan zal ze haar zuivere aroma geven.
Die waarheid wordt ons dan gegeven
Reacties op dit gedicht
| miertje Anastacia: | Vrijdag, juli 31, 2009 23:57 |
| heel mooi gedicht prachtig verwoord liefs miertje | |
| little fly: | Dinsdag, juni 23, 2009 21:27 |
| Mooi neergezet.. Liefs, Linda |
|
| Big Lady: | Dinsdag, juni 23, 2009 17:04 |
| Heel mooi verwoord Knuffel je vriendinnetje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wieca | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||