het zijn de mensen die oordelen
dat maakt vanbinnen veel stuk
het leven is vol wrange vruchten
ieder mens zoekt naar het geluk
iets wat nooit is te vergelijken
’t is de mens die oordelen moet
nu is het te laat om te bedenken
waarom men dit besluiten doet
liefde laat zich nimmer dwingen
gefrustreerd door ‘t leven gaan
het is men, die zo graag oordeelt
en de medemens alleen laat staan
zo jong nog en niet kunnen praten
helaas slechts ene uitkomst ziet
het aardse leven te gaan verlaten
lieve Yasmine wij vergeten je niet
hoop dat jij nu rust mag vinden
stralend als een ster in de nacht
hier Boven het geluk mag vinden
wat 't aardse leven jou niet bracht
rust zacht Yasmine
Karin
| lydia quartier: | Maandag, juni 29, 2009 14:07 |
| Yasmine was en zal steeds een icoon blijven in de holibiwereld het was een straffe madam ..... jammer dat ze koos om het leven te verlaten ..... te jong en onaf was haar leven ze had nog zoveel te geven en te betekenen .... een groot verlies!! Lydia | |
| hiljaa: | Zaterdag, juni 27, 2009 18:52 |
| intens schrijven voor een echte madam.... het is echt droef dat niemand haar helpen kon knufleifs--hiljaa-- |
|
| Nummer 127 : | Zaterdag, juni 27, 2009 16:48 |
| arme Yasmine :''( Bartxxx |
|
| Hieronymus: | Zaterdag, juni 27, 2009 16:20 |
| Met respect gelezen Karin. Er is meer nieuws over haar dood. Zij heeft zelfs niet gekozen voor een zachtaardige dood. Ik denk dat haar ex-levensgezellin, Marianne, met een zwaar schuldgevoel achterblijft, hoewel zij dat ook niet verdient. | |
| ela: | Zaterdag, juni 27, 2009 16:01 |
| Yasmine, was de vrolijkheid op de VRT. haar lach was nooit gemaakt altijd helder, je kon niet anders dan ool vrolihjk worden. Dat gevoel zal ik missen. ela |
|
| verhavert: | Zaterdag, juni 27, 2009 10:33 |
| dank je karin we zijn een groot icoon kwijt raakt jouw schrijven liefs martine |
|
| karinvangelder: | Zaterdag, juni 27, 2009 10:17 |
| even ter verduidelijking, deze woorden zijn gericht aan hen die oordelen en veroordelen en zo het de mensen onmogelijk maken te leven zoals zij dat willen . ik las het verhaal rondom Yasmine en kreeg er koude rillingen van zo triest. ik heb haar vaaK op de brt gezien kende haar niet persoonlijk maar schreef dit gedicht voor mijn Belgische vrienden. liefs Karin |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, juni 27, 2009 09:54 |
| Mooi deze droeve inhoud verwoord lieve Karin. Ik wens je veel sterkte met een warme knuffel. Anneke |
|
| isolina: | Zaterdag, juni 27, 2009 09:37 |
| lieve Karin, in stilte gelezen zo mooi geschreven , sterkte, en weet er is geen afscheid ,er komt altijd een weerzien , dikke zoen maria | |
| teun hoek: | Zaterdag, juni 27, 2009 09:33 |
| sterkte gewenst. | |
| Jannie Hoogendam: | Zaterdag, juni 27, 2009 09:27 |
| Hoe triest dit... Geen woorden even Met liefs Jannie |
|
| André van Overhagen: | Zaterdag, juni 27, 2009 09:24 |
| Wat ontzettend mooi Karin, met diep respect en een traantje wegpinkend gelezen. Knuf Andre |
|
| roosjerood: | Zaterdag, juni 27, 2009 09:22 |
| stilmakend ,mooi ,dit rustpuntje voor Yasmine | |
| _Lieverdje_: | Zaterdag, juni 27, 2009 09:22 |
| stilmakend dit liefs en fijne zaterdag |
|
| Auteur: karinvangelder |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||