:'(
Als ik
wakker word
na een nachtmerrie
Dan wil ik huilen
Als jij
onverwachts
mijn ziel bezoekt
Dan wil ik huilen
Als ik
de eenzaamheid
in oma's ogen lees
Dan wil ik huilen
Als de stress
van school
me teveel wordt
Dan wil ik huilen
Als een dag
meer uit verdriet
dan vreugde bestaat
Dan wil ik huilen
Maar waarom weigert mijn lichaam dan....?
8-4-2002
Reacties op dit gedicht
| petrarcus (robert17): | Dinsdag, april 16, 2002 07:10 |
| Ik herken dat gevoel. Het kan erg opluchten om je over te geven aan tranen als je je rot voelt. Maar dat lukt me de laatste maanden ook niet meer en dat is niet leuk. Mooi beschreven! Liefs Robert |
|
| Robski: | Zondag, april 14, 2002 18:52 |
| Er zal best wel een verklaring voor zijn.. maar vind troost in 't feit dat er mensen aan je denken ... :) Liefs, *knufff* Rob |
|
| scrooge: | Zaterdag, april 13, 2002 22:57 |
| Als ze nu al op zijn, heb je teveel meegemaakt. | |
| maneschijn: | Zaterdag, april 13, 2002 15:41 |
| ...... je beschrijft nu nét wat ik op dit moment voel, meissie.. ik weet ook niet waarom je lichaam dan weigert te huilen.. meaby.. komt het doordat je geest het niet echt toélaat te huilen..? maar het is zoals karel zegt meis.. het komt wel weer goed.. een keer.. daarop moet je blijven vertrouwen.. knuffeltje meis x maan |
|
| Karel Brits: | Zaterdag, april 13, 2002 14:51 |
| dat moet je aan je lichaam vragen ... Die tranen komen wel eens een keertje echt los, een beetje geduld, het komt wel goed. Knuffel, Karel |
|
| bevertje: | Zaterdag, april 13, 2002 13:29 |
| Laat het toe om te huilen schaam je niet voor je tranen Veel sterkte Liefs, Bevertje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~golfje~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2002 | ||
| Thema's: | ||