vage herinnering
ben weg voor eeuwig,
ben naar mijn ouders te rug gegaan,
want ik kon het niet meer aan,
iedere slag was een te veel,
heb het eindelijk door,
hoe slecht je bent,
hoe je me kon ompraten,
maar nu houden me ouders me tegen,
ik heb het hun gevraagt,
ik kom niet meer,
ik heb een klacht ingedint,
maar ik duik onder,
want jij woont daar niet meer,
je bent gevlucht,
want jij was tog laf,
een je kende geen liefde,
je hate mij,
je kon me alleen ma slaan,
een geld verdinen met me,
daar was het om te doen!
nu ben je een herinering,
want jou kan ik niet verheten,
wat ik haat je door een door,
door jou weet ik nu wat goed een slecht is!!!
ben naar mijn ouders te rug gegaan,
want ik kon het niet meer aan,
iedere slag was een te veel,
heb het eindelijk door,
hoe slecht je bent,
hoe je me kon ompraten,
maar nu houden me ouders me tegen,
ik heb het hun gevraagt,
ik kom niet meer,
ik heb een klacht ingedint,
maar ik duik onder,
want jij woont daar niet meer,
je bent gevlucht,
want jij was tog laf,
een je kende geen liefde,
je hate mij,
je kon me alleen ma slaan,
een geld verdinen met me,
daar was het om te doen!
nu ben je een herinering,
want jou kan ik niet verheten,
wat ik haat je door een door,
door jou weet ik nu wat goed een slecht is!!!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: krassertje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 27 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||