In mijn droom zag ik een meisje
Zittend helemaal alleen
In haar hand een smeltend ijsje
Als een magneet liep ik er heen.
Een paar grote blauwe ogen
Met tranen gevuld keken mij aan
Eerst ging ik haar tranen drogen
Toen vroeg ik haar op te staan.
Op een bankje tussen de bomen
Vroeg ik haar naar haar intense verdriet
Opnieuw zag ik de tranen stromen
Het waarom wist ik toen nog niet.
Opeens een klein handje in die van mij
Haar ogen keken mij vragend aan
Ik schrok toen ze zei
Mag ik met jou naar huis toe gaan
Ik ging toen om de reden vragen
Toen zei ze en begon te snikken
Dat ze zo werd geslagen
En het bleef niet bij een paar tikken
Haar vader speelde een spel met haar
Dat nooit had mogen gebeuren
Het leek alsof mijn hart bevroor
En kon dit onmogelijk goedkeuren
Ik ging naar huis en nam haar mee
En gaf haar ouders aan
Ze werden opgepakt alle twee
En ze is nooit meer weggegaan
Dat deze dingen gebeuren
Dat doet me zoveel pijn
En het is toch te betreuren
Dat er zulke ouders zijn
Dirk Hermans: | Donderdag, juli 09, 2009 23:34 |
zeer goed en moedig weergeven | |
harrypotlood: | Donderdag, juli 09, 2009 05:05 |
mooi gedicht. ga door Rian. Je kan het. |
|
Mieke27: | Woensdag, juli 08, 2009 00:35 |
Het is om ziek van te worden, te weten dat er nog steeds zulke mensen bestaan, van iemand met zulk gouden hart als jij zouden er veel meer moeten bestaan!!! | |
trucker klaas: | Zondag, juni 28, 2009 22:16 |
tja zou het geen ouders noemen die horen het beste voor de kleine zou ze liefst willen verdoemen of laten verdwijnen :( trieste type''s groet ,klaas |
|
Nummer 127 : | Zondag, juni 28, 2009 18:45 |
amai wat een goed verhaal! Nr 127 |
|
isolina: | Zondag, juni 28, 2009 16:34 |
inderdaad vreselijk he !!!! en er zijn er zoveel, meer dan we weten . knufff maria | |
Auteur: Riann | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 28 juni 2009 | ||
Thema's: |