Delicate vingers
Beroeren de enkele snaren
Van het eeuwenoude
Instrument terwijl
Emotie ontspringt
In de vorm van zuivere klanken
Vormen tranen
In de zwartste ziel
Maar verdwijnen
In de mysterieuze ogen
Van de erhu-speelster
Gekleed in brandende qipao
Realiteitszin verliezend
Begeef ik mij in
Magische wouden
Waar een glimp
Nog meer doet verlangen
Naar het witte schepsel
Dat alles is
En het hart doet overlopen
Van onbedwingbare
Lust voor het onbekende
Klanken sterven
Terwijl ik een uitweg zoek
Me weer meng in het grijze
Leven van vandaag
Maar de klanken
Versmelten
Als een echo
Van Liefde
Liefde