Kristallstraße
eerst verwonderen
dan komen beelden
denk je met vreemde tong
aan het vertalen van resten
op papier gekleefd
onder wolken en wind
een rode kater in de boom
als variant op de zon
in de middag ontwaakt
hoofdschuddend een slaper
ziet de wereld voor het eerst:
vlechtstrikjes in ´t haar
helder bont huppelen
stapjes door groen
alle wegen treffen zich
in ´t blauw een gestalte
die jij leven schenkt
als tapijten van licht
van het glas naar het park
vloeiend precies: zeg mij
dat het eindeloos is.
sunset juni 2009
Reacties op dit gedicht
| Stip: | Dinsdag, juni 30, 2009 23:41 |
| erg mooie poezie sunset! graag gelezen stipje |
|
| Dwaallicht66: | Dinsdag, juni 30, 2009 23:25 |
| Heerlijk om je weer te lezen (ben even weggeweest vandaar...) Liefs Dina |
|
| goldenchild: | Dinsdag, juni 30, 2009 18:08 |
| een woordenvloed als een tsunami zo rolt hedt mijn brein in mooi gedaan sunset bravo bis greot eddie | |
| karinvangelder: | Dinsdag, juni 30, 2009 16:50 |
| kristalhelder Sunset ! lieve groet, Karin |
|
| fortuna: | Dinsdag, juni 30, 2009 15:40 |
| het genieten gaat je goed af. Kristalhelder plaatje. ;) Liefs |
|
| esteban.: | Dinsdag, juni 30, 2009 09:44 |
| Heel mooi schrijven Sunset... liefs esteban |
|
| Nummer 127 : | Dinsdag, juni 30, 2009 08:25 |
| sterk schrijven, dit Bart |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||