vergif
36 uren van mijn leven
heb ik weggegeven
na een moment van pretentie
zag ik een andere dimensie
de bewoners waren demonen
die niet voor mij waren gekomen
maar me terug probeerde te gidsen
naar de frequentie waarop ik woonde
tijd ging trager
gedachten sneller
met mijn ogen dicht
werd alles helder
bewegingen zichtbaar
alles verbonden
een reis naar de sterren
vergiffenis van zonden
het licht was een portaal
naar een ander verhaal
en alles wat ik wenste
is dat ik terug keren zou
toen mijn brein vol venijn
weer kwam, in realiteit
was het licht nog steeds feller
maar mijn geest niet meer zo helder
wel had ik vele vragen
die ik niet echt kon verklaren
maar het was een ervaring
die nooit valt te evenaren
heb ik weggegeven
na een moment van pretentie
zag ik een andere dimensie
de bewoners waren demonen
die niet voor mij waren gekomen
maar me terug probeerde te gidsen
naar de frequentie waarop ik woonde
tijd ging trager
gedachten sneller
met mijn ogen dicht
werd alles helder
bewegingen zichtbaar
alles verbonden
een reis naar de sterren
vergiffenis van zonden
het licht was een portaal
naar een ander verhaal
en alles wat ik wenste
is dat ik terug keren zou
toen mijn brein vol venijn
weer kwam, in realiteit
was het licht nog steeds feller
maar mijn geest niet meer zo helder
wel had ik vele vragen
die ik niet echt kon verklaren
maar het was een ervaring
die nooit valt te evenaren
Reacties op dit gedicht
| Sammie Beltane: | Woensdag, juli 01, 2009 01:43 |
| have another joint:D hihi, liefs Sammie X | |
| vincep: | Dinsdag, juni 30, 2009 19:22 |
| ja | |
| 88: | Dinsdag, juni 30, 2009 19:14 |
| was dit een trip? (serieuze vraag) groet 88 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vincep | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 30 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||