De Kijk en Keek

als jij je een moment niet zo goed voelt

een lading dramatiek je overspoelt

adviseer ik met fatsoen

je hoeft me enkel maar na te doen

want het maakt niet uit of je een kok of boer bent

elk brood gelijk aan een varkensrib schrijf nog een compliment en doe dan mee in het geniep we doen de kijk en keek we zien helemaal bleek sinds je mij ontweek voel ik steeds weer die steek onzekerheid is vandaag omdat je weggegaan bent een plaag alles is druk maar lijkt verlaten kunnen wij niet het gewoon uitpraten? een zoveelste overpeinzing een zoveelste herinnering nieuwe dag nieuwe nacht nieuwe kwelling het leven is een tegenstelling we doen de kijke keke kijke keke kijken en keek we ziene helemale helemale helemaal bleek sinds hette mommemente mommement dat jij me ontweek voel ikke steedse were steedse were were die steek we kijken en keken

sinds je mij hebt ontweken

Geschreven door

Nummer 127

Reacties op dit gedicht

Nummer 127 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

ela:	Vrijdag, juli 03, 2009 00:29
Uitpraten is te laat, je moet het bepraten, vooraf. ela

Big Lady:	Vrijdag, juli 03, 2009 00:12
Heel mooi geschreven

M-Rose:	Vrijdag, juli 03, 2009 00:09
fenomenaal beschreven Btje zie ik

Stip:	Vrijdag, juli 03, 2009 00:07
moeilijk Bart moet ik morgen met een nuchtere kop nogeens lezen ...

Over dit gedicht

Auteur: Nummer 127
Gecontroleerd door: Christa
Gepubliceerd op: 03 juli 2009
Thema's: [Eenzaamheid] [Zelfmoord] [Vroeger/Herinneri]