hoogwater in het Donaugebied
nog leven dromen langs het water:
schaduwen van groen koper, kastelen, paleizen
omgekeerd boven nieuwe wolken ...
alles beeft: de witte kade
blauwe hemel en zware trossen
doorsnijden het licht
donker zwarte boomstammen
met gele bladeren als papier dat zwemt
schaduwen in 't water – vloeiende steden ...
lichten beven grijze verten
onder grauwe hemel groent het groen
van 't druipend lover – alles beweegt
leeft en weet niets:
niet het water noch de bomen
niet de hemel, huizen ...
enkel de boot weet dat hij
treurig en gevangen
dobbert in de haven.
sunset juni 2009
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Vrijdag, juli 03, 2009 15:01 |
| een kunstwerkje knufleifs--hiljaa-- |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, juli 03, 2009 14:10 |
| schilderen met woorden...je moet het maar kunnen! liefs kerima ellouise |
|
| Dwaallicht66: | Vrijdag, juli 03, 2009 09:05 |
| Chapeau... prachtwerkje om te lezen! Liefs Dina |
|
| Quadesh: | Vrijdag, juli 03, 2009 08:37 |
| mooi dit. ja de natuur is niet te temmen. liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||