'k zag je voorbij zweven met je rode vliegtuigje, zoals alleen jij het op je schouders kon laten rusten
vreemd en tegelijk voortreffelijk om te zien hoe makkelijk het voor je was om ongekunsteld volmaakt te zijn

probeerde ik jou en je rode jas, die je om één of andere reden prachtig stond, daar een lach te tonen
gevolg was een verwrongen uidrukking van twee kijkers die glimden, kleine sterren in mijn ogen, je weet wel
misschien vond ik die jas slechts mooi omdat hij op jouw schouders rustte

plotseling hoorde ik een melodietje waar ik anders nooit aandacht aan besteedde,
' I just want a place inside your mind ', anders een ongedwongen engels zinnetje op felle tonen
jouw melodie was eerder Barcarole van Offenbach dacht ik toen maar

toen was geluk nog heel gewoon, toen dat je daar nog zo was
maar kan je iets verliezen wat je nooit gehad hebt
kan je makkelijk vergeten wat nooit gebeurd is