Stom
Kan mezelf wel voor mijn kop
Slaan
Ik geloofde je niet
Heb mijn beroering
In je gestopt
Was te bang
Om je kwijt te raken
Dat je me niet wilde
Liefde bedreef
Met de ander
Wie ik vreesde
En jij beminnen zou
Stom
Dat ik je niet geloofde
Stom
Dat ik mezelf geloofde
Nog stommer is
Dat je door de waanzin
Bij me weg bent
Slaan
Ik geloofde je niet
Heb mijn beroering
In je gestopt
Was te bang
Om je kwijt te raken
Dat je me niet wilde
Liefde bedreef
Met de ander
Wie ik vreesde
En jij beminnen zou
Stom
Dat ik je niet geloofde
Stom
Dat ik mezelf geloofde
Nog stommer is
Dat je door de waanzin
Bij me weg bent
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, juli 05, 2009 18:48 |
| de tijd zal je laten zien als dat wel stom was je kan er alleen maar uit leren | |
| M-Rose: | Zaterdag, juli 04, 2009 23:53 |
| een emotievolle verwoording |
|
| Jasper de Jong: | Zaterdag, juli 04, 2009 23:45 |
| Dat is idd stom, maar wees blij. :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Pieter olde Rikkert | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 04 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||