Besloten lot
Terwijl dagen langzaam wegtikken
in uren, minuten, seconden
ben ik meer kwijt dan dat ik heb gevonden
mag ik me in de eeuwige wijzers verslikken
Ik zucht het weg uit ieders zicht
Laat ogen vertroebelen door het blinde zout
Toon hart en ziel met open eenvoud
geeft het dubbele de zwaarte in 't gewicht
Zo zal 't zijn en zo zal 't blijven
Leer me in de diepte te blijven drijven
want wegen zijn gekozen, maar chronisch vervaagd
nu ik deze sprong heb gedurfd en gewaagd
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: saskia van dijk | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||