Sprankelende sterren...
Sprankelende sterren...
Het zag nogal duister.
Tot het diepste in de nacht.
De maan liet zich tonen.
En sterren begonnen te sprankelen.
Jij kwam naast mij staan.
Samen keken we naar de hemel.
Plots daar een adembenemend moment.
....Daar zagen wij een vallende ster.
Het zag nogal duister.
Tot het diepste in de nacht.
De maan liet zich tonen.
En sterren begonnen te sprankelen.
Jij kwam naast mij staan.
Samen keken we naar de hemel.
Plots daar een adembenemend moment.
....Daar zagen wij een vallende ster.
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127 : | Zondag, juli 12, 2009 10:27 |
| mooi geschreven :d Bartxxx |
|
| Aquarel: | Zaterdag, juli 11, 2009 17:30 |
| Heerlijke fictie... Beeldend mooi neergezet! Liefs, Aquarel |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, juli 08, 2009 20:58 |
| mooi om dit bijzondere moment met het hart te delen liefs kerima ellouise |
|
| zomerkind: | Woensdag, juli 08, 2009 18:06 |
| owwwwww das mooi heb je een wens gedaan moon en komt ie al uiot dat zou fijn zijn kijk vaker naar de sterren en voel je 1 met de kosmos liefs eddie | |
| isolina: | Woensdag, juli 08, 2009 10:35 |
| ja een wens doen he !! mooi neergezet , knufff maria | |
| Ria Klein Herenbrink: | Woensdag, juli 08, 2009 10:23 |
| een mooi stralend gedicht over een schitterend moment liefs Ria |
|
| ~MeLoDy~: | Woensdag, juli 08, 2009 09:51 |
| vallende ster... wel een wens gedaan, he ? gr. MeLoDy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||