Bestemming onbekend
Ik reis met de trein
Naar een bestemming onbekend
Waar mensen mij echt hebben gekend
Engelen zullen op me wachten
En waar ze al mijn wensen volbrachten.
Ik reis met die trein
Door de zwarte oneindigheid
Die in seconden kilometers verder glijdt
Op weg naar het nieuwe station
Waar ooit de kern van ’t leven begon.
En onderweg zal die trein
Zijn snelheid moeten minderen
Omdat de engelen het spoor verhinderen
Zodat we bij het eind van alle straten
Een teken van liefde achterlaten.
Reacties op dit gedicht
| Bosdruifke: | Zaterdag, juli 11, 2009 11:49 |
| Bedankt voor je reactie. Mooi geschreven! | |
| Aquarel: | Woensdag, juli 08, 2009 23:47 |
| Prachtig... Moge we allen een teken van liefde achter laten... Liefs, Aquarel |
|
| Nummer 127 : | Woensdag, juli 08, 2009 22:38 |
| ook al is het mooi, ik vind het triest, zo gewoon | |
| Nummer 127 : | Woensdag, juli 08, 2009 22:38 |
| Ester, dit was krachtig en hypnotiserend en triest Bartxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: secrets | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 08 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||