De natuur huilt
De natuur huilt
Buiten is het donker en kil,
tranen vallen op de grond.
Ik zit nu binnen en hou me stil,
er komt niets meer uit mijn mond.
Ik zie hoe er meerdere plassen ontstaan,
niets houd dat meer tegen.
Als de wolken eenmaal open gaan,
noemen we die tranen meestal regen.
27-10-2000
Buiten is het donker en kil,
tranen vallen op de grond.
Ik zit nu binnen en hou me stil,
er komt niets meer uit mijn mond.
Ik zie hoe er meerdere plassen ontstaan,
niets houd dat meer tegen.
Als de wolken eenmaal open gaan,
noemen we die tranen meestal regen.
27-10-2000
Reacties op dit gedicht
| chichi: | Donderdag, november 15, 2001 15:28 |
| Echt heel erg mooi...prachtig!! xxx chichi |
|
| Monique: | Woensdag, maart 21, 2001 11:38 |
| Ik ben er helemaal stil van... Prachtig!!! Liefs Monique |
|
| Margaritha: | Donderdag, december 21, 2000 12:36 |
| prachtig...... | |
| catharina: | Zaterdag, november 25, 2000 00:53 |
| een wat ouder gedicht die ik nu pas zie...prachtig !! | |
| : | Vrijdag, oktober 27, 2000 21:36 |
| ook bij mij regent het..... al een hele lange tijd...... maar jij bent het die mij nu steunt.... en het mij iets bevrijd....je bent lief.. |
|
| SJ: | Vrijdag, oktober 27, 2000 20:58 |
| regenen, dat is wat het nu bij mij doet, de wolken zijn gebroken en beekjes kabbelen over mijn wangen je hebt iets bij me los gehaald mooi gezegd!!! xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MarkS | 
|
|
| Gecontroleerd door: simpel | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||