kamertje
behang weerkaatst schaduw
buiten rot de wereld weg
simpele gedachten wachten
niet langer op hun dromer
de vloer wordt niet hier
maar daarbuiten aangeveegd
de fantast typt wat woorden
krukkig tafeltje heeft de hik
hoe moet deze baard het zeggen
buiten rot de wereld weg
maar de mensen zien het niet
en de dromers zweven
boven witte wolken waar
geen mens hen ooit nog ziet
binnen zweet de schrijver leeg
buiten rolt de donder door
Reacties op dit gedicht
| Dwaallicht66: | Donderdag, juli 09, 2009 10:11 |
| Die melancholie erin, heel goed gevat. Knap schrijven! Liefs Dina |
|
| hiljaa: | Donderdag, juli 09, 2009 09:54 |
| tja ik schrijf me even leeg vandaag graag gelezen knufleifs--hiljaa-- |
|
| roosjerood: | Donderdag, juli 09, 2009 07:36 |
| echt heel mooi | |
| Meneer Zes: | Donderdag, juli 09, 2009 01:13 |
| Typische kijk - melancholische sfeer. Mr.6 |
|
| ela: | Donderdag, juli 09, 2009 00:23 |
| Zo gaat het meestal, de enen zien, maar weten niet en de anderen weten maar herkennen het niet. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gerhardus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||