zelfbeschikking
wanneer jij
het breken van mijn kindzijn
tot doel stelt
weet dan gil
ik mezelf
naar een veilige wereld
zal vergeten
de vlucht erheen
enkel het aankomen herbeleven
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127 : | Zondag, juli 12, 2009 23:02 |
| vreemd, maar goed schrijven Bartxx |
|
| Aquarel: | Zondag, juli 12, 2009 00:11 |
| Deze gil dringt door tot in de ziel... De oplossing, de vlucht... de zelfbeschikking... Heel raak, sterk neergeschreven. Liefs, Aquarel |
|
| Jannie Hoogendam: | Vrijdag, juli 10, 2009 13:15 |
| sjonge...heftig dit...kinderen moeten maar goed leren gillen...komt in zo''n geval goed, heel goed van pas... alle liefs Jannie |
|
| Bokkie46: | Vrijdag, juli 10, 2009 10:25 |
| In deze tijd met steeds meer vraagtekens volg ik u met mijn ogen toe,Martine. Ik denk aan dit versje.... Een kind,een kind is veel meer dan een aanstaande dame of een heer. Wie in het kind het wonder niet ziet, snapt het hele plaatje niet. T.H. |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, juli 10, 2009 09:39 |
| Ik hoor je schreeuw uit het verleden Tine. Lieve warme knuffel, Anneke |
|
| Big Lady: | Vrijdag, juli 10, 2009 09:28 |
| mooi geschreven | |
| Annemieke van der Ven: | Vrijdag, juli 10, 2009 09:25 |
| Rakend... liefs.. |
|
| _Lieverdje_: | Vrijdag, juli 10, 2009 08:03 |
| prachtig geschreven Martine fijne vrijdag liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||