Rode draad des levens
Rode draad des levens
Leven en dood lopen langs een heel dun draadje
Ze zijn met elkaar verbonden ze gaan zij aan zij
De één maak het al heel vroeg in het leven mee
Een ander zegt. weet niet hoe het voelt ik heb geen idee
Plotseling werd opa uit mijn leven gerukt
Geen tijd voor afscheid dat is niet gelukt
Later maakte ik het nog een keer mee
Het zat me ook allemaal niet echt mee
Een vriendinnetje van de lagere school
Had deze aardbol in één nacht verlaten
In mijn leven sloeg dat wel grote gaten
Mensen die ik lief had hadden me verlaten
Mijn moeder heeft me ook veel te vroeg verlaten
Dat sloeg in mijn leven nog grotere gaten
En oma ging ook niet veel later heen
Ook zij liet de aarde en mij alleen
Nu zijn er twee zieke mensen om me heen
Weten niet wanneer zij mij laten alleen
Het leven en de dood zijn met elkaar als een draad verbonden
Vraag soms wel eens waarom zijn we naar deze aard kloot verzonden
Leven en dood lopen langs een heel dun draadje
Ze zijn met elkaar verbonden ze gaan zij aan zij
De één maak het al heel vroeg in het leven mee
Een ander zegt. weet niet hoe het voelt ik heb geen idee
Plotseling werd opa uit mijn leven gerukt
Geen tijd voor afscheid dat is niet gelukt
Later maakte ik het nog een keer mee
Het zat me ook allemaal niet echt mee
Een vriendinnetje van de lagere school
Had deze aardbol in één nacht verlaten
In mijn leven sloeg dat wel grote gaten
Mensen die ik lief had hadden me verlaten
Mijn moeder heeft me ook veel te vroeg verlaten
Dat sloeg in mijn leven nog grotere gaten
En oma ging ook niet veel later heen
Ook zij liet de aarde en mij alleen
Nu zijn er twee zieke mensen om me heen
Weten niet wanneer zij mij laten alleen
Het leven en de dood zijn met elkaar als een draad verbonden
Vraag soms wel eens waarom zijn we naar deze aard kloot verzonden
Reacties op dit gedicht
| Anastacia: | Maandag, augustus 31, 2009 21:51 |
| mooi gedicht heel veel sterkte maar je bent niet echt alleen ze blijven altijd in je hart en in je dromen sterkte er mee dikke knuffel liefs xxxx | |
| krassertje: | Donderdag, juli 16, 2009 16:09 |
| mooi gedicht, sterkte |
|
| Aquarel: | Zondag, juli 12, 2009 00:07 |
| Het komen en gaan, waarom, waarheen? We weten het niet. Maar wel weet ik, wanneer het verlies zo''n pijn doet. Dan had je toch het geluk, de warmte van die speciale persoon te mogen kennen. Veel sterkte, Liefs, Aquarel |
|
| Miertje.A.K: | Vrijdag, juli 10, 2009 19:48 |
| mooi geschreven sterkte er mee groetjes miertje | |
| Dwaallicht66: | Vrijdag, juli 10, 2009 14:13 |
| Levensvragen... er zijn er meer dan dat er antwoorden zijn. Veel sterkte gewenst! Liefs Dina |
|
| trucker klaas: | Vrijdag, juli 10, 2009 11:03 |
| het leven roept meer vragen op dan dat er antwoorden zijn blijf vragen ..... warme groet ,klaas |
|
| 88: | Vrijdag, juli 10, 2009 10:00 |
| kus big lady liefs, 88 |
|
| karinvangelder: | Vrijdag, juli 10, 2009 08:53 |
| vragen waarop niemand nog het antwoord weet Big Lady veel sterkte liefs Karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Big Lady | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 10 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||