Maskeren
telkens als
mijn tranen vloeien
vries ik ze in
en vorm
figuren van ijs
zelfs de warmte
van mijn adem
tracht ik te verstenen
om daarna alles
te stapelen
tot een standbeeld
van bevroren water
en koudgebakken zand
met hamer en beitel
plooi ik rimpels
tot een gelaat
van een doods bestaan
aan het voeteinde
kras ik nog wat letters:
"wees niet
met hem begaan"
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Zaterdag, juli 11, 2009 00:00 |
| woorden ontplooien het masker van het gezicht stilletjes als ijskristal glanst er een traan in het licht Wat prachtig geschreven! lieve groet, Hilly |
|
| 88: | Vrijdag, juli 10, 2009 14:17 |
| oh..jeetje, wat een schrijven... heb het een beetje koud van gekregen..knap gedaan dreyffie :) warme groet, 88 |
|
| Stip: | Vrijdag, juli 10, 2009 14:10 |
| Prachtig gedicht Julius! stipje |
|
| M-Rose: | Vrijdag, juli 10, 2009 13:45 |
| mooie avec certitude | |
| M-Rose: | Vrijdag, juli 10, 2009 13:43 |
| ik ben met je begaan hanske door jouw emotioneel beschreven woorden marose wenst je een moie dag toe |
|
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt zu schlamm |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||